Tym, którzy niewinnie odeszli

To już nie te drzwi
To już nie ten dom
Wciąż szukamy swych miejsc
Daleko stąd...

Tam, gdzie noc gubi mrok
Dzień traci blask...
Jeśli są gdzieś tam...
Między ziemią a snem
Przejdź jak burza przez próg
I nie pukaj do drzwi...

A ja kocham Was
I wciąż żal wdziera się w serce,
po stracie najbliższych przyjaciół, którzy odeszli...ale

Jesteście i ciągle żyjecie w sercu, pamięci
choć Was nigdy nie widziałem,
ale dziękuję że pokochaliście mnie jak brata.